Την παρακάτω ιστορία μου την διηγήθηκε ένα πολύ κοντινό συγγενικό μου πρόσωπο...γι' αυτό αν όχι το γέλιο έστω το χαμόγελο που θα προκύψει...οφείλεται σ' εκείνη...
Η Μαρία στην δουλειά της συναναστρέφεται με πάρα πολύ κόσμο. Καθημερινά δέχεται μια σειρά από ερωτήσεις που πρέπει να απαντηθούν…να απαντηθούν είπα;
Κυρία: Καλημέρα σας,
Μαρία: Καλημέρα σας,
Κυρία: Ήθελα να ρωτήσω, τι χαρτιά πρέπει να υποβάλω για τους ωρομίσθιους…
Μαρία: Λοιπόν, χρειάζεται μία φωτοτυπία ταυτότητος, μία φωτοτυπία του πτυχίου σας...κάποιο άλλο σχετικό πτυχίο αν υπάρχει, και ένα......πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης...
Κυρία: εεε σχετικά με το τελευταίο...δεν καταλαβαίνω ακριβώς, από που πρέπει να το πάρω…
Μαρία: Θα πάτε σε κάποιο Κ.Ε.Π ή στο Δήμο όπου ανήκει η οικογενειακή σας κατάσταση…
Κυρία: Εεεεε....μα είμαι παρθένα…।
