ΤΗΝ ΛΕΝΕ ΚΥΡΙΑ ΜΑΡΙΑ

Όσοι νομίζετε ότι το βαφτιστικό σας όνομα  χαρακτηρίζει κάτι από την προσωπικότητα σας ίσως και να έχετε δίκιο. Σύμφωνα με την κυρία Μαρία ο θεός σας επέλεξε για να εκτελέσετε ένα έργο σε αυτή τη ζωή. Εκείνης για να ταλαιπωρεί τη δική μας (ζωή).

Είναι μία έντονη προσωπικότητα αυτό φαίνεται και από την φωνή της, η παρουσία της γίνεται αισθητή αμέσως μόλις χτυπήσει το κινητό της, αλλά και όταν ανοίγει το ραδιόφωνο της γιαγιάς… Η φωνή και στις δύο περιπτώσεις διαπερνάει τοίχους!

Θέλει να βοηθάει κόσμο με κάθε τρόπο, γιατί είναι θεόσταλτη, ταλαντούχα, σε όλα καλή, καλός άνθρωπος, πολυπράγμων, όμορφη, και κυρίως καπάτσα! Γιατί όπως αναφέρει συχνά δεν της ξεφεύγει τίποτα.

Έχω ακούσει άπειρες ιστορίες εκούσια αλλά και ακούσια. Πρέπει να είσαι πολύ προσεκτικός, αν έστω με κάποια κίνηση ή νεύμα καταλάβει ότι έχει την προσοχή σου. Τότε μπορείς να γίνεις ο καλύτερος ακροατής της. Θεωρεί πως έχει πολλές γνώσεις να σου μεταλαμπαδεύσει μέσα από τις προσωπικές της εμπειρίες. Σήμερα, θα προσπαθήσω να αποτυπώσω την προσωπική μου εμπειρία μαζί της μετά από σχεδόν τρία χρόνια που την ξέρω καλά… πολύ καλά όμως.

Το κινητό μου χτύπησε, ανυποψίαστη το σήκωσα, στην άλλη γραμμή άκουγα την γνώριμη φωνή της Θείας Έφης με μία νότα δισταγμού  «Έλα, τι έγινε;» τη ρώτησα, «Ιωάννα, η Μαρία θέλει να σου γνωρίσει έναν οδοντίατρο από την Περαία, είναι πολύ καλό παιδί βρε, και ενδιαφέρεται για σοβαρή σχέση, θέλει μία καλή κοπέλα». Η πρόταση που άκουσα δεν μου ‘κανε εντύπωση όσο το όνομα αυτής της Μαρίας που ήθελε λέει να μου γνωρίσει… «Ποια Μαρία θέλει να μου γνωρίσει;» ρώτησα με ένταση! «Η κυρία Μαρία μωρέ, που προσέχει τη γιαγιά». 

Στο άκουσμα και μόνο του ονόματος της αν η παλμοί μου από τον διάδρομο είχαν πιάσει 100 τώρα σίγουρα είχαν διπλασιαστεί. «Θεία και μόνο που ακούω το όνομα της τα νεύρα μου φεύγουν από τα όρια» είπα με αρκετό θυμό  «συγνώμη πρέπει να κλείσω».

Γύρισα σπίτι, και ένιωθα το στέρνο μου να πάλετε. Τόσα νεύρα μαζεμένα δεν περίμενα να τα είχα συσσωρεύσει μέσα μου. Ήταν γι αυτή την συγκεκριμένη κυρία, ή για τη στάση των δικών μου ανθρώπων σε μένα. Σκέψεις ανάκατες περνούσαν και στροβιλίζονταν μέσα μου, σαν ένα κύμα που χτυπάει στον βράχο, μία επαναλαμβανόμενη ενέργεια ξανά και ξανά. Δεν με αποδέχονται, όπως είμαι, Μόνη, χωρίς σύντροφο. Ήρθε η πρώτη σκέψη, μετά ακολούθησε και επόμενη, στην ουσία είμαι μόνη, νιώθω μόνη σε όλο αυτό. Δεν με ξέρουν καθόλου, ότι μια τέτοια κίνηση θα με ενοχλούσε, ούτε στραβή είμαι ούτε κουτσή. Και μόνη μου μπορώ να βρω έναν σύντροφο και όχι τον κάθε  τυχάρπαστο που σκαρφίστηκε η συγκεκριμένη γυναίκα, για «να ‘χει να λέει».

Την κυρία Μαρία την ξέρω πολύ καλά, από τότε που την βάλαμε στο σπίτι μας, στης γιαγιάς μου δηλαδή έχει αποδείξει πως είναι η επιτομή της κουτσομπόλας. Θα χώσει την μύτη της παντού!Κυρίως το κάνει για να ικανοποιήσει τους υπόλοιπους. Αρέσκεται στο να είναι αρεστή στους γύρω της. Να έχει πάντα κάτι καινούργιο να πει. Δεν την ενδιαφέρει τι θα πει, αρκεί να υπάρχει ακροατήριο που θα το προσηλώσει , θα της είναι υπάκουο και θα την κοιτάζει με θαυμασμό!

Γι αυτό εξάλλου κάθε φορά θα σκαρφιστεί καινούργιες ίντριγκες, ιστορίες για αγρίους, φαντασία μου πλανεύτρα και μυθεύματα! Της αρέσει πολύ να είναι το επίκεντρο και όλοι να ασχολούνται μαζί της! Με όσα έχει καταφέρει να πετύχει…. Συχνά πυκνά επαναλαμβάνει στην γιαγιά (οι τοίχοι λες και είναι από χαρτί )πως από τότε που την ανέλαβε η γιαγιά ούτε καλικαντζάρους, ούτε πεταλούδες βλέπει. Αυτοεπαινείται και αυτοθαυμάζεται  σε κάθε ευκαιρία.

Μπορεί να γίνει ακόμη, και ο «φλας» αν το θέλει. Κάποια στιγμή επιστρέφοντας σπίτι ,την είδα να κάθεται κρυμμένη έξω στον καναπέ του μπαλκονιού. Αλλά επειδή ήθελε να με συναντήσει δήθεν τυχαία στην εξώπορτα μου, αν έχει το θεό της, εκσφενδονίστηκε  στην εξώπορτα της γιαγιάς! Δήθεν και εκείνη έφευγε την ίδια ώρα που εγώ επέστρεφα σπίτι μου!

Άλλες πάλι φορές, είναι τόση μεγάλη η ανάγκη της για προσοχή, που ξεκινάει με κομπλιμέντα που μόνο σε ένα πεντάχρονο θα μπορούσε να απευθύνει κανείς. Συνήθως πατάει τον αυτόματο και αρχίζει «Μα τι κουκλίτσα που είσαι, όμορφη, κούκλα! Κουκλίτσα! » ξανά μανά δώστου μέχρι να της δώσεις σημασία, «Κούκλα φτου σκόρδα κοίτα ομορφιά! Πρόσωπο! Δέρμα! ». Εμετός…

Το κεφάλαιο Μαρία συνεχίζεται….